Het begon allemaal in 2015 met Ingky, een door brandwonden ernstig verminkte jongen uit Kupang. Nog nooit hadden we bij Kolewa iets dergelijks zien en we noemden de teenager een levende dode. Het was schokkend. Voor Syta Plantinga stond het als een paal boven water dat ze deze jongen ging helpen, de manier waarop moest ze alleen nog bedenken. Aan de hand van foto’s en filmmateriaal besprak ze haar plannen met nestor John Fawcett uit Australië, tevens veldpartner voor oogproblemen op Bali. Diep geroerd zegde John zijn medewerking toe en samen gingen ze aan de slag. John speelde het klaar om een arts en een ziekenhuis in Perth te regelen, Syta regelde alle papierwerk voor Ingky en zijn begeleidende familie, een gezin in Australië dat hen in huis nam en wierf fondsen voor o.a. reis & verblijfskosten.
Het daaropvolgende jaar reisde Heldi af naar Perth, Haar leven stond al ruim 12 jaar stil, na een ernstige brand op haar slaapkamer. de gevolgen hiervan waren nog heftiger dan die van Ingky. Ook hier was het wederom een samenspel tussen Stichting Kolewa en de John Fawcett Foundation.
In 2017 werd het meer en meer bekend dat er bij Kolewa hulp werd geboden aan kinderen en jong volwassenen met brandwonden. In no-time was er een wachtlijst van circa 20 patiënten. Onmogelijk om hen allemaal naar Perth te laten afreizen en ook onmogelijk om ze allemaal maanden lang in ons opvanghuis te herbergen. En weer staken Syta en John de koppen bij elkaar.
Met dr. Tim Cooper (Australië) en dr. David Duncan Smith (Nieuw-Zeeland) werd overeengekomen dat er op Bali onder toeziend ogg van dr. Anom en team zou worden geopereerd: een marathon van drie dagen plastische chirurgie. De patiënten werden aan de hand van goed voorbereide documentatie vanuit Kolewa, geselecteerd… het zou oktober 2017 plaatsvinden. Helaas bleek dit financieel niet haalbaar, er kwam uitstel voor onbepaalde tijd.
En toen gebeurde het onvermijdelijke: John Fawcett overleed. Even stond de wereld stil en zo ook het brandwonden-project van Stichting Kolewa. Op de Balinese crematie van John sprak Syta met dr. Tim Cooper. Samen besloten ze dat een dergelijk mooi initiatief niet mocht doodbloeden. Een nieuwe datum werd geprikt. Het werd mei 2018!
Het team van Kolewa heeft zich vooraf enorm ingespannen om alle 12 geselecteerde patiënten naar Bali te laten afreizen. Papierwerk, toestemming van de familie, een begeleider kiezen… het kost tijd, energie en geld. Maar het lukte! Op 11 Mei werden ze allen voor het eerst gezien door de artsen en niet veel later lagen ze een voor een op de operatie-tafel. Ernstige en minder ernstige gevallen, echter voor een ieder een levens-veranderende ingreep.
Zonder de financiële steun van het Childright Fund Nederland, HSS Azië Reizen, Volkopi Indonesia en de donaties van een aantal particulieren hadden we dit nooit waar kunnen maken. Onze dank is groot. Na een aantal dagen opname zijn inmiddels alle patiënten weer terug in het opvanghuis van Kolewa: Rumah Bicara. Het herstel, de wondverzorging en de controles zijn voor een aantal een heftige periode. Er wordt gelachen en gehuild, met zijn allen slaan we ons er doorheen. Ook de stagiaires uit Nederland dragen hun steentje daaraan bij.
Ingky onderging zijn derde operatie. Heldi haar tweede en Melkianus zijn eerste. Ze hebben veel steun aan elkaar en zijn vrienden voor het leven geworden.
Voor Syta Plantinga was het een wens die in vervulling ging en ze hoopt dat ook in 2019 een dergelijke marathon mogelijk is. Een volgende wens heeft zich daarnaast ook al aangediend: staar-operaties op het eiland Rote. Cataract is een gigantisch probleem voor de lokale bevolking aldaar. Afreizen met een medisch team en een week opereren zou zoveel mensen weer zicht geven…licht in de duisternis, een mooi project om het komende jaar op haalbaarheid te toetsen.
Geef een reactie