Froukje van der Hoek,- die het afgelopen jaar als vrijwilliger bij Kolewa heeft gewerkt, deelt hier haar ervaringen:
Afgelopen jaar heb ik met heel veel plezier bij Kolewa gewerkt. Ik heb super veel mee mogen maken en ik heb een geweldige band opgebouwd met de teamleden. We zijn echt een kleine familie geworden! Naast de teamleden zijn er patiënten die voor een langere tijd op Kolewa verblijven waarmee ik ook close ben geworden. Toen ik afgelopen donderdag ‘s ochtends op Kolewa aankwam, kwam Putri lachend op me afrennen, ze klampte zich om mijn been heen en zo nam ik haar mee naar binnen. Het is super om de kindjes zo goed te kennen en om te zien dat ze mij ook helemaal vertrouwen en dat ze het leuk vinden dat ik er ben.
Naast het vaste team is het super fijn dat er elk halfjaar een aantal stagiaires of vrijwilligers zijn. Zij betekenen erg veel voor de kindjes die in het opvanghuis logeren. Aangezien de vaste teamleden vaak erg druk zijn, hebben zij niet altijd tijd om aan de kinderen te besteden. De stagiaires en vrijwilligers hebben hier wel tijd voor, zij doen dan ook dagelijks activiteiten met de kinderen. ’s Ochtends beginnen ze met de tandenpoetsles, waarbij de kinderen en de ouders leren dat het belangrijk is om elke dag de tanden te poetsen. Vervolgens gaan ze met de kinderen knutselen of een puzzel maken, ook is er tijd om gewoon lekker te spelen. Het komt erop neer dat de stagiaires en vrijwilligers erg veel met de kinderen en hun ouders omgaan. Door hun aanwezigheid ontstaat er een dagelijkse structuur, wat erg belangrijk is.
Ook breng je als vrijwilliger of stagiaire veel tijd door met de super leuke meiden van het Kolewa team, die alles op de werkvloer runnen. Het is erg leuk om met hen op pad te gaan en een band met ze op te bouwen. Je gaat met ze mee om patiënten in het ziekenhuis te bezoeken of om patiënten naar de tandarts te brengen etc. Als je geïnteresseerd bent in de Indonesische cultuur is het super om deze meiden te ontmoeten, zij kunnen je alles vertellen en laten zien over het echte leven op Bali.
Voor mij was de tijd dat Chiel en ik met z’n tweeën vrijwilligers waren het leukste. We waren erg hecht met het team doordat we met een klein groepje waren. Dit is ook erg belangrijk voor Kolewa, de hulp van stagiaires en vrijwilligers is super, maar het moet wel met mate. Als er teveel hulp op hetzelfde moment van buitenaf komt, verdwijnt de hechte band met het Indonesische team en die band maakt de sfeer juist zo geweldig. Chiel en ik waren erg geïnteresseerd in de Indonesische cultuur en in de Indonesische meiden, we hebben prachtige gesprekken met hen gehad en zij waren op hun beurt ook erg geïnteresseerd in onze levens. We bouwden een geweldige band op met z’n allen, we praatten en lachten heel wat af!
Geef een antwoord