Het blijft bijzonder om via what’s app contact te hebben met de andere kant van de wereld. We bellen met zn drieën: Ingky vanuit Kupang op Timor, teamleider Ana vanuit Bali en Annemiek, bestuurslid vanuit Nederland. Met Ingky gaat het goed. In het dorp waar hij woont is het veilig en zijn er op dit moment geen corona-besmettingen. Dit is helaas anders in de hoofdstad Kupang, ook het Indonesische eiland Timor ontkomt niet aan Covid 19.
Ingky onderging in 2015 een levensveranderende operatie. Op zesjarige leeftijd viel het olielampje om naast het bed waar hij met zijn broertjes sliep. De klamboe vatte vlam en Ingky liep vreselijke brandwonden op aan zijn gezicht en lichaam. Zijn mond raakte daarbij verkleefd aan zijn borst. Vijf jaar geleden, Ingky was inmiddels al vijftien, kwam hij op het pad van Kolewa en dankzij veel betrokken donateurs kon hij in Australië een operatie ondergaan die zijn leven voorgoed veranderde. Maandenlang verbleef hij samen met zijn vader in Perth, Australië. Eerst in het ziekenhuis en daarna bij een gastgezin die hen belangeloos en liefdevol opving. In 2018 kwam hij, tijdens de brandwonden-marathon operatie, naar Bali om nog een kleine correctie te ondergaan.
Als hem gevraagd wordt wat deze operatie voor hem betekend heeft, zegt hij:’ Alles! Het heeft mijn hele leven veranderd. Lichamelijk is het veel comfortabeler omdat ik nu mijn nek en gezicht weer goed kan draaien, gebruiken en bewegen. En daarnaast voel ik me veel zekerder. Ik ben niet verlegen meer. De mensen om mij heen accepteren mij nu, ik word niet meer raar aangekeken’. Hij maakt duidelijk dat het veel positieve veranderingen in zijn leven heeft gebracht en dat hij zich gelukkig voelt.
Ingky heeft twee jaar geleden zijn middelbare school afgerond en werkt sindsdien in de fabriek waar ook zijn vader werkt. Hier wordt rijst verwerkt en de invloed van het Corona-virus is goed merkbaar. Veel minder mensen dan voorheen brengen er hun rijst. Voor Ingky is de fabriek niet het eindstation: ‘ Ik heb plannen om verder te studeren en naar de Universiteit te gaan. Ik wil landbouw studeren. Alleen is het op dit moment financieel moeilijk. Daarom werk ik nu in de fabriek en spaar ik om alsnog te kunnen studeren’. Op de vraag van Ana of er naast studie ook plannen zijn voor een vriendinnetje, komt toch de verlegen Ingky weer even om de hoek kijken. Schuchter lachend achter zijn hand zegt hij:’ Nee, straks eerst alle focus op mijn studie, een goede baan vinden en daarna een vriendin’.
Ingky heeft nog laatste boodschap aan ieder: ‘Wees zeker van jezelf, wees wie je bent en ben niet bang hoe je eruit ziet. Denk gewoon: dit ben ik!’ En daar kunnen we allemaal wat van leren.
Dank je wel Ingky!
Geef een reactie